بی بی سکینه

سکینه خاتون ؛همسر شیخ عباس قمی

در گرمای طاقت فرسای نجف پاهای شیخ عباس قمی ورم کرده بودند و شیخ توان حرکت نداشت . همسرش در این مدت مثل پروانه ای که به دور شمع می گردد و خود کمکم می سوزد ، به دور شوهر بیمارش می گشت و از حال نزار او سخت در رنج بود. باعشق از او پرستاری می کرد و هیچ گاه شکایتی نکرد. شیخ عباس همیشه قدردان این همه مهر و عطوفت همسرش بود و از اینکه اسباب زحمت همسرش بود ، شرمسار می گشت. وقتی سکینه خاتون تشتی را در کنارش می گذاشت ، خم می شد و به نشانه تشکر دست او را می بوسید . بی بی سکینه زود دستش را می کشید و می گفت : آقا ! این چه کار است که می کنید ! خیلی زود از اتاق بیرون می رفت تا شیخ اشکش را نبیند.

منبع : سیره ستاره ها ، ص 127