تفاوتی بین نامحرم­ ها وجود ندارد و نامحرم نامحرم است؛ ممکن است در معاشرت مسائلی وجود داشته باشد؛ مثلاً اینکه یک خانم وقتی شوهر خواهرش به منزلشان می آید، با حفظ حجاب کامل، با او سر یک سفره می­ نشیند و غذا می­ خورد، اما با نامحرم غریبه سر یک سفره نمی نشیند. اما اینکه آیا محرم و نامحرم درجه­ بندی دارد و یکی بیشتر نامحرم است آن یکی کمتر، خیر.

در میان محارم، محرم تر داریم، مثلا شوهر و پدر، که هر دو به زن محرم اند. اما زن آنگونه که نزد شوهرش ظاهر می شود، نزد پدر و فرزند و دیگر محارم خود ظاهر نمی شود. بنابراین در روابط با محارم، محرم و محرم تر وجود دارد.(یعنی محرمی به انسان نزدیک تر از محرم دیگر است و طبعا روابط با او راحت تر و صمیمی تر)

اما در روابط با نامحرم دیگر نامحرم تر وجود ندارد، که مثلا فرض کنیم دختر غریبه نامحرم تر از دختر عمو، دختر خاله و … است؛ خیر هر دو نامحرم اند و نامحرم تر در اینجا معنا ندارد، چرا که در رابطه با نامحرم آنچه دارای اهمیت است، رعایت حدود است.(چه غریبه چه فامیل)
بله، ممکن است به واسطه روابط فامیلی اطمینانی بین طرفین وجود داشته باشد که در روابط با غریبه وجود ندارد، اما این بهانه نمی شود که آنگونه با محرم برخود و معاشرت داریم با نامحرم فامیل همانطور راحت و به اصطلاح خودمانی باشیم.

در مقابل هم، همانطور که گفتگو با نامحرم غریبه اگر بطور عادی باشد اشکالی ندارد، در معاشرت با خویشاوندان نامحرم هم در حدود متعارف و سخنان معمول مانعی ندارد.

ممکن است برخی از نامحرم ها ارتباط بیشتری با شما داشته باشند، اما به هر حال بازهم نامحرم اند و این ارتباط خارجی هیچگونه رابطه نسبی و سببی که موجب محرمیت شود ایجاد نمی کند و تنها این نوع ارتباط، برخوردها را آسان تر و راحت تر کرده و انس و الفت به وجود می آورد، در این صورت حفظ حریم شرعی سخت تر به نظر می رسد و انسان باید مراقب باشد که از مرز حلال و حرام خارج نشود.
در فقه درجه حجاب و عفاف در برابر هر نامحرمی این گونه تعریف شده است:
«زن باید بدن و موی خود را از مرد نامحرم بپوشاند» (توضیح المسائل مراجع ، مسئله 2435)
این همان بزنگاه در معاشرت فامیلی محسوب می شود که به واسطه صله رحم که محبوب خداوند است انسان مرتکب معصیت شود که مبغوض الهی می باشد، بالاخص در چنین شب هایی که خویشاوندان دور جمع می شوند.

 

درس زنان قهرمان در کربلا، حفظ ارزش‌های دینی و اعتراض به هتک حرمت خاندان نبوت و رعایت عفاف و حجاب در برابر چشم‌های آلوده است. زنان اهل بیت علیهم السلام، با آنکه اسیر بودند، اما اعتراض‌کنان، بر حفظ عفاف تاکید می‌ورزیدند.

ام کلثوم در کوفه فریاد کشید که آیا شرم نمی‌کنید برای تماشای اهل بیت پیامبر(ص) جمع شده‌اید؟ وقتی هم در کوفه در خانه‌ای بازداشت بودند، حضرت زینب سلام الله علیها اجازه نداد جز کنیزان وارد آن خانه شوند. در سخنرانی خود در کاخ یزید نیز بر این گونه گرداندن بانوان شهر به شهر، اعتراض کرد:

«امن العدل یابن الیلقاء تخدیرک حرائرک و امائک و سوقک بنات رسول الله سبایا قد هتکت ستورهن و ابدیت وجوههن یحدو بهن الاعداء من بلد الی بلد و یستشرفهن اهل المناهل و المعاقل و یتصفح وجوههن القریب و البعید و الغائب و الشهید…»

و نمونه‌های دیگری را از سخنان و کارها که همه درس آموز عفت و دفاع از ارزش‌هاست.

به گزارش باحجاب ، خاطرات مقاومت زنان و مردان ایرانی در دوران کشف حجاب رضاخانی در کتابی با عنوان «چادری که جا نماند» به دست مصطفی فاروئی فیروزی گردآوری و توسط ایوب خرسندی و الهام یوسفی تدوین و از طرف انتشارات بوی شهر بهشت روانه بازار کتاب شده است. دبیرخانه «طرح ملی قیام گوهرشاد» در […]

 

به گزارش باحجاب ، خاطرات مقاومت زنان و مردان ایرانی در دوران کشف حجاب رضاخانی در کتابی با عنوان «چادری که جا نماند» به دست مصطفی فاروئی فیروزی گردآوری و توسط ایوب خرسندی و الهام یوسفی تدوین و از طرف انتشارات بوی شهر بهشت روانه بازار کتاب شده است.

دبیرخانه «طرح ملی قیام گوهرشاد» در مدت محدودی که فعالیت خود را آغاز کرده است، با رصد ظرفیت‌های محتوایی و مردمی، هزاران خاطره از دوران رضاخان را ضبط کرده است. درباره کشف حجاب و برنامه‌های ضد دینی رضاخان و روشنفکران وابسته‌ آن دوره آن‌قدر حرف نگفته و خاطره ننوشته و سندهای رو نشده هست که همین حرکت دیرهنگام هم ثمرات فراوانی به همراه خواهد داشت. با همین هدف، دبیرخانه طرح ملی قیام گوهرشاد از تمامی فعالان فرهنگی و اجتماعی برای پیوستن به نهضت جمع‌آوری خاطرات کشف حجاب رضاخانی دعوت می‌کند.«چادری که جا نماند» با دغدغه‌مندی مسئولان شهرداری مشهد و به سفارش دبیرخانه طرح ملی گوهرشاد تدوین شده و به خاطرات زنان و مردان مقاومی می‌پردازد که در برابر قلدری رضاخان کوتاه نیامدند.کتاب «چادری که جانماند» روایتی غرورآمیز از مبارزات شیر زنان ایرانی برای حفظ دین و ارزش‌های اسلامی در مقابل فرمان کشف حجاب رضاخان در سال‌های ۱۳۱۴ تا ۱۳۲۰ است. این کتاب شامل یکصد و یک خاطره برگزیده از مجموعه خاطراتی است که دبیرخانه طرح ملی گوهرشاد با اتکا بر ظرفیت‌های محتوای و مردمی هزاران خاطره از سراسر کشور گرد آورده است.رویکرد اصلی در انتخاب این خاطرات، مقاومت زنان و مردان ایرانی در برابر سیاست‌های ضددینی رضاخان به‌ویژه کشف حجاب اجباری بوده است. برای هر خاطره با توجه به مضمون داستان آن یک نام انتخاب شده است، که در زیرتیتر هر خاطره، نام دو نفر ذکر شده است: کسی که خاطره را نقل کرده و کسی که خاطره از او نقل شده است.در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «مادرم می‌گفت: من در زمان ممنوعیت حجاب، در ساوه و در یکی از روستاها به نام خلول بودم. در آنجا جلوی در ورودی هر خانه یا هر کوچه، یک انبار آب بود که به آن مرغک می‌گفتند. من رفته بودم آب بیاورم. وقتی آز آنجا بیرون آمدم، مامورها به من حمله کردند. سلطم از دستم افتاد. آن‌ها سوار بر اسب بودند. چادر من را از سرم کشیدند و بعد من را کتک زدند و رفتند. من چادرم را با یک سنجاق نگه داشته بودم. وقتی آن‌ها از پشت چادرم را کشیدند، جای این سنجاق خون آمد و باعث زخم شدیدی در گلوی من شد. جای این زخم سنجاق هنوز روی گلوی من مانده.»

همچنین در جایی دیگر می‌خوانیم: «مادربزرگم تعریف می‌کنند: در زمان کشف حجاب، خانمی به نام شاه‌پسند بود. او برای جلوگیری از تعرض مامورها، به صورت خودش زغال می‌زد و طوری صورتش را سیاه می‌کرد که حتی مامورها هم از کارش تعجب می‌کردند.»

کتاب «چادری که جا نماند» در ۱۱۰ صفحه با شمارگان ۱۰۰۰ نسخه و بهای ۷۰۰۰ تومان توسط انتشارات بوی شهر بهشت چاپ و روانه بازار کتاب شده است.
 

منبع: آرمان زنان

صبح یا شب فرقی نمی‌کند. هر ساعتی که در خیابان‌های تهران که قدم بزنیم و به رهگذران نگاه کنیم. دختران و زنانی با تیپ‌های متفاوتی را می‌بینیم که برخی از آن‌ها توجه همه را به خودشان جلب می‌کنند. آنهایی که شلوارهای کوتاه پوشیده اند یا مانتوهایشان هیچ دکمه‌ای ندارد و جلوباز است. آنهایی که شال […] 

 صبح یا شب فرقی نمی‌کند. هر ساعتی که در خیابان‌های تهران که قدم بزنیم و به رهگذران نگاه کنیم. دختران و زنانی با تیپ‌های متفاوتی را می‌بینیم که برخی از آن‌ها توجه همه را به خودشان جلب می‌کنند. آنهایی که شلوارهای کوتاه پوشیده اند یا مانتوهایشان هیچ دکمه‌ای ندارد و جلوباز است. آنهایی که شال و روسری شان فقط برای دکور استفاده می‌شود و موهای بلندشان از پشت سرشان خودنمایی می‌کند. گاهی این وضعیت بدحجابی به حدی می‌رسد که حتی بسیاری از خانم‌ها نیز نسبت به آن معترض می‌شوند.مثل اینکه گرمای هوای تابستان بهانه خوبی شده برای بدحجابانی که دلشان می‌خواهد هر طور که دوست دارند لباس بپوشند. از طرفی اما تولیدکنندگان برای اینکه فروش بیشتری داشته باشند مانتوهای جلوباز و شلوارهای ۹۰ سانتی را روانه بازار می‌کنند و نتیجه آن می‌شود همین صحنه‌های بدحجابی در خیابان که توجه زن و مرد را به خودش جلب کرده است. متاسفانه هیچگاه حجاب به عنوان دغدغه اصلی جامعه مطرح نشده، زیرا که برای پرداختن به آن همیشه در حد ایده صحبت شده است. در صورتی که برای ترویج حجاب باید همه ارگان‌ها بسیج شوند و نقش موثر تری را ایفا کنند.

ادامه »

قال امیرالمومنین علیه سلام :
فان المرأة ریحانة لیست بقهرمانة

چندروز پیش رفتم سبزی فروشی سبزی بخرم.سبزی فروش همه سبزیهارا پاک ودسته دسته های کوچک کرده بودو با نخ بسته بود بغیر از ریحان.

بعداز کسب اجازه کیسه ای برداشتم ویک دسته کوچک ترب ویک دسته نعنا ویک دسته تره و دو دسته شاهی ویک دسته ترخون برداشتم تارسیدم به ریحان دیدم ریحانها برخلاف دیگر سبزیها نخ ودسته نشدند ماندم که چگونه وچقدر بردارم ناچار سوال پرسیدم که آقا ببخشید ریحان چجوری بردارم چرا نخ نکردید ؟

کارگری که ظاهرا افغانی بود وبالهجه غلیظ گفت : ریحان رانمی شود بست. فاسد میشود. سیاه می شود. خراب می شود!

گفتم : خب هرطوری که قاعده وقانونش است برایم بگذار.

دسته ای را ارام وبااحتیاط برداشت وروی ترازوی دیجیتال گذاشت و وزن کرد وداخل کیسه گذاشت.
از مغازه ک خارج شدم تا منزل پشت فرمان فکر می کردم که این حدیث جناب رسول الله که فرمودند ، زن ریحانه است ونه قهرمانه چقدر زیبا وکامل است !
این ریحان چه به معنای گل باشد وچه به معنای سبزی ریحان خوب فرمودند.
چراکه حساسترین سبزی ریحان است وزودتر از همه ریحان خراب می شودو اگر ریحان خراب شود وسیاه شود همه سبزی راخراب میکندوآنروز یادگرفتم که پای ریحان رانباید بست ونخ نباید به ساقه اش بست چرا که باز هم خراب میشود.
فهمیدم که زن حساسترین فرداجتماع است از همه افراد بیشتر نیاز به مراقبت دارد وزودتر از همه سیاه می شود واگر سیاه شود وفاسد شود همه را فاسد میکند وجماعتی را به فساد می کشاند .

درضمن باید بااحتیاط وباعلم ومنطق با زن باید برخوردکرد ونباید پایش را به زور بست چراکه این هم موجب فساد اومی شود.

… و حضرت چه خوش فرمودند که دراجتماع ریحان را ریحان بدانید وارام وبااحتیاط و متین وباعشق باید با او رفتار کرد.

حتی ارام باید اورا بوئید ارام باید اورا لمس کرد وارام باید کنارش نفس کشید .

وریحان باید درحجاب از افات وبلایا ودست درازهاباشد چراکه فسادش برابر است با فساد همه اجتماع.

این ریحان قهرمان پرور را فقط مقام عصمت می فهمد ولاغیر چون حقیقتش را اومیداند که مظهر ومجلای ذات وصفات وافعال خداست…